Jest ogólnoustrojową, idiopatyczną chorobą autoimmunologiczną. Charakteryzuje się występowaniem na skórze rozmaitej wielkości, licznych zmian odbarwieniowych, dotyka wszystkich ras, niezależnie od płci pacjenta. Choroba ma przebieg wieloletni i nieleczona zazwyczaj postępuje. Plamy bielacze mogą występować na skórze twarzy i ciała, od niewielkich plamek, aż po zlewające się, wyraźnie widoczne plamy średnicy kilkunastu centymetrów. Najczęściej dotyczą skóry łokci, kolan, nadgarstków, grzbietów rąk i palców.
Vitiligo - bielactwo, dotyka wszystkich ras, z częstością występowania 1-2% populacji, niezależnie od płci pacjenta. Schorzenie występuje u osób w każdym wieku i można podzielić je na dwa rodzaje ujawniania:
Doniesienia naukowe wskazują, że w przyczynach degradacji melanocytów i rozwoju bielactwa nabytego upatruje się zaburzenia w funkcjonowaniu mitochondriów.
(Dell’Anna ML1, Maresca V, Briganti S, Camera E, Falchi M, Picardo M. Mitochondrial impairment in peripheral blood mononuclear cells during the active phase of vitiligo. J Invest Dermatol. 2001 Oct;117(4):908-13).
Badania wykazują, że poziom mRNA dla receptora witaminy D (VDR) jest niższy u pacjentów z bielactwem, w stosunku do ludzi zdrowych. VDR activator powoduje wzrost ilości receptora o 32% – porównywalnie do calcitriolu – aktywnej formy witaminy D. Reguluje także funkcjonowanie gruczołów łojowych, co ma bezpośredni wpływ na koloryt i zdrowy wygląd cery. Uczestniczy w hamowaniu procesów zapalnych w skórze, sprzyja tkankowym procesom naprawczym, co stymuluje skórę do odnowy.
Doss et al.: Vitamin D Receptor Expression in Vitiligo. Indian J Dermatol. 2015 Nov-Dec;60(6):544-8